Domańska Aldona i in., Orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego, Sądu Najwyższego i Naczelnego Sądu Administracyjnego

Postępowanie w niniejszej sprawie zostało wszczęte skargą konstytucyjną osoby fizycznej (dalej jako skarżąca), w której zakwestionowano art. 408 ustawy z 17.11.1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego w zakresie, w jakim przewiduje pięcioletni prekluzyjny termin do złożenia skargi o wznowienie postępowania, z art. 77 ust. 2 Konstytucji RP .

Zgodnie z zaskarżonym art. 408 k.p.c., „(p)o upływie lat pięciu od uprawomocnienia się wyroku nie można żądać wznowienia, z wyjątkiem wypadku, gdy strona była pozbawiona możności działania lub nie była należycie reprezentowana”.

Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 408 k.p.c. w zakresie, w jakim po upływie 5 lat od uprawomocnienia się wyroku nie pozwala żądać wznowienia postępowania z powodu nieważności wynikającej z naruszenia art. 6 ust. 1 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności (sporządzonej w Rzymie 4.11.1950 r.), zmienionej następnie Protokołami nr 3, nr 5 i nr 8 oraz uzupełnionej Protokołem nr 2 , o którym ostatecznie...