Maroń Grzegorz, Odwołania do szkół filozoficzno‑prawnych w uzasadnieniach orzeczeń polskich sądów

Praktyka posiłkowania się przez sądy dorobkiem filozofii prawa w procesie stosowania prawa, czy też zjawisko determinowania tego procesu przez założenia filozoficzno-prawne bliskie członkom składu orzekającego zostały dostrzeżone przez rodzimą doktrynę prawniczą. Pod tym kątem poddano naukowej eksploracji w szczególności orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego (dalej: „TK”) . Problematyką natomiast zasadniczo jedynie sygnalizowaną w polskiej jurysprudencji jest sięganie przez sądy do założeń partykularnych kierunków filozofii prawa bezpośrednio w tekstach orzeczeń. Ze względu na ekstraordynaryjność takich przypadków, „bezpośrednią infiltrację do uzasadnień sądowych określonej koncepcji filozoficzno-prawnej” postrzega się jako coś „bezprecedensowego” .

Z jednej strony, zasadnemu przekonaniu przedstawicieli nauki prawa o „tym, iż filozofia prawa przydatna jest również w procesie stosowania prawa” towarzyszy z drugiej strony spostrzeżenie, że: „uwzględnianie wiedzy filozoficzno-prawnej w...