Maroń Grzegorz, Odwołania do literatury pięknej w uzasadnieniach orzeczeń sądowych

Współcześnie w jurysprudencji co raz częściej wskazuje się na literaturę piękną jako przydatne źródło mądrości oraz inspiracji dla sędziów w ich praktyce orzeczniczej. Martha Nussbaum przekonuje, że obeznanie z literaturą piękną kształtuje w sędziach poczucie empatii wobec stron postępowania. Beletrystyka daje sędziemu lepszy, bardziej kompletny ogląd człowieka, jego natury i godności. Za sprawą literackiej wyobraźni i wrażliwości sędziemu łatwiej dojść do prawidłowego werdyktu w sprawie . Również Richard Posner podkreśla, choć z mniejszym entuzjazmem, rolę literatury pięknej w sprawowaniu wymiaru sprawiedliwości. Twierdzi on, że studium prozy czy poezji może mieć swój wkład w „zrozumienie i ulepszenie orzeczeń sądu” .

W doktrynie prawniczej podnosi się, iż beletrystyka zajmuje niemarginalne miejsce w ogólnohumanistycznym wykształceniu i rozwoju sędziego, koniecznym z kolei – a co najmniej...