Tworzewski Grzegorz Aleksander, Obrona osoby trzeciej przed roszczeniami wierzyciela pauliańskiego z uwzględnieniem uprawnień określonych w art. 533 k.c.

Zagadnieniem, któremu poświęcono stosunkowo niewiele miejsca w opracowaniach dotyczących skargi pauliańskiej, jest sytuacja prawna osoby trzeciej, od której wierzyciel, pokrzywdzony działaniem swojego dłużnika, domaga się zaspokojenia wierzytelności na podstawie przepisów art. 527 i n. ustawy z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny . Niniejsze opracowanie dotyczy jedynie fragmentu omawianego zagadnienia, a mianowicie uprawnień o charakterze zwalniającym, przewidzianych w art. 533 k.c. Zgodnie z powołanym przepisem osoba trzecia, która uzyskała korzyść majątkową wskutek czynności prawnej dłużnika dokonanej z pokrzywdzeniem wierzycieli, może zwolnić się od zadośćuczynienia roszczeniu wierzyciela żądającego uznania czynności za bezskuteczną, jeżeli zaspokoi tego wierzyciela albo wskaże mu wystarczające do jego zaspokojenia mienie dłużnika. Powołany przepis przewiduje zatem dwa środki, za pomocą których osoba trzecia może zwolnić się od pretensji pokrzywdzonego wierzyciela: