Wszołek Przemysław, O metodach badawczych stosowanych w nauce prawa administracyjnego dla poznania prawa jako wypowiedzi normatywnej

Jerzy S. Langrod ponad 60 lat temu zawarł w swoim podręczniku następujące słowa: „W prawie widzieć należy zbiór reguł, obowiązujących w interesie społecznym - z woli autorytetu - w danym czasie i przestrzeni. Zadaniem prawnika jest więc egzegeza, wykładnia i systematyzacja prawa pozytywnego, co składa się na rozliczne obowiązki eksplikatywno-komentatorskie, segregujące i porównawcze, stanowiące łącznie obszerne pole prawniczej twórczości naukowo-badawczej. Na płaszczyźnie badań ściśle prawnych [...] jest więc rzeczą prawnika: konstatowanie istniejącego (podobnie, jak to np. czyni fizyk w swym laboratorium) a nadto o tyle wartościowanie, o ile utrzymuje się ono w zakresie ocen wartości nie wykraczających poza obręb działania mechanizmu prawa pozytywnego (np. ocena zgodności normy indywidualnej z regułą itd.). O ile chodzi o wartościowanie «zewnętrzne» w stosunku do tego mechanizmu tzn. o ocenę «treści» prawa (np. socjalnej czy etycznej wartości reguł), to nie jest ono przedmiotem badań...