Czubik Paweł, Nieprawidłowości w stosowaniu konwencji haskiej o zniesieniu wymogu legalizacji zagranicznych dokumentów urzędowych

14.08.2005 r. weszła w życie w stosunku do Polski konwencja haska w sprawie zniesienia wymogu legalizacji zagranicznych dokumentów urzędowych. Polska podejmowała już od dłuższego czasu wstępne kroki mające na celu związanie się konwencją. Jednak dopiero w 2004 r. podjęto, pod wpływem delikatnej sugestii ze strony Wspólnot Europejskich, ostateczne działania umożliwiające ratyfikację i wejście w życie konwencji. Choć Rzeczypospolita Polska przystąpiła do konwencji wiążącej wiele państw świata jako w zasadzie ostatnie państwo europejskie w niewielkim stopniu kierowała się doświadczeniami innych państw-stron, dokonując wyznaczenia władz uprawnionych do wystawiania klauzul apostille. Wcielając w życie postanowienia konwencji w niewielkim stopniu również kierowała się zaleceniami negocjatorów tej umowy, w niektórych sytuacjach naruszając jej literę. Od wejścia w życie konwencji względem RP minęło już ponad pół roku. Można więc, obok oceny nieprawidłowości popełnionych przez RP na etapie wejścia konwencji w życie, pokusić się o wstępną ocenę funkcjonowania konwencji haskiej w polskim porządku prawnym i pokrótce opisać najczęstsze błędy w stosowaniu tej umowy międzynarodowej przez organy krajowe. Omówione zostaną te nieprawidłowości i błędy, które można uznać za sprzeczne z literą konwencji, jak i te będące działaniami niezgodnymi z zaleceniami jej negocjatorów.