Knade-Plaskacz Agnieszka, Naruszenie klauzuli porządku publicznego i pozbawienie strony możliwości obrony jako przesłanki odmowy uznania orzeczenia zagranicznego w sprawach cywilnych i handlowych w świetle orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości

Jednym z podstawowych celów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1215/2012 z 12.12.2012 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych (dalej jako rozporządzenie nr 1215/2012) jest ułatwienie swobodnego przepływu orzeczeń pomiędzy państwami członkowskimi UE. Zgodnie z art. 36 ust. 1 rozporządzenia nr 1215/2012 orzeczenia wydane w jednym państwie członkowskim są uznawane w innych państwach UE, bez potrzeby przeprowadzania specjalnego postępowania. Ponieważ uznawanie orzeczeń wydanych przez sądy państw członkowskich powinno się opierać na zasadzie wzajemnego zaufania, rozporządzenie nr 1215/2012 w sposób wyczerpujący określa w art. 45 przesłanki odmowy uznania, wśród których ultima ratio stanowią: naruszenie porządku publicznego oraz pozbawienie strony możliwość obrony.