Osajda Konrad, Legitymacja czynna do zaskarżania uchwał spółek kapitałowych w najnowszym orzecznictwie Sądu Najwyższego

Najbardziej kontrowersyjna w doktrynie i orzecznictwie - w problematyce zaskarżania uchwał w spółkach kapitałowych - okazała się kwestia legitymacji czynnej do występowania o uchylenie lub o stwierdzenie nieważności uchwały. Kanwą były spory na tle wykładni bliźniaczo brzmiących przepisów dla spółki z o.o. i spółki akcyjnej - art. 250 i art. 422 § 2 k.s.h. Zagadnienie to nie doprowadziło do wykształcenia się stanowiska kompromisowego, a z uwagi na praktyczną doniosłość wymagało jednoznacznej oceny przez sądy. Sądowi Najwyższemu zdarzało się także wydawać całkowicie rozbieżne rozstrzygnięcia (raz przyznawano byłym członkom organów legitymację czynną, innym razem takiej legitymacji im odmawiano). W konsekwencji sprawę przesądzono w drodze uchwały poszerzonego składu Sądu Najwyższego, której nadano moc zasady prawnej. Choć wymusza to dostosowanie praktyki do wyrażonego stanowiska, to jednak budzi poważny opór niektórych przedstawicieli doktryny, którzy uważają, że argumentacja zawarta w uzasadnieniu tej uchwały nie przekonuje.