Sieńczyło-Chlabicz Joanna, Krytyka prasowa i jej granice w świetle orzecznictwa sądów polskich

Pojęcie krytyki nie zostało zdefiniowane w ustawodawstwie polskim. W niewielkim stopniu zagadnienie to było przedmiotem rozważań przedstawicieli polskiej doktryny i judykatury. Ustawodawca jedynie w sposób ogólny określił pojęcie krytyki i warunki, jakim powinna ona odpowiadać, by pozostawała pod ochroną prawa. Prawo do krytyki jest działaniem mieszczącym się w ramach porządku prawnego, jeżeli spełnia określone przez ustawę wymogi. Ustawa - Prawo prasowe, gwarantuje prasie prawo do przedstawiania i krytyki wszelkich ujemnych zjawisk, jednak w granicach określonych prawem i zasadami współżycia społecznego. Krytyka - stosownie do art. 41 prawa prasowego - polega na zgodnych z zasadami współżycia społecznego ujemnych, lecz rzetelnych ocenach dzieł naukowych lub artystycznych albo innej działalności twórczej, zawodowej lub publicznej. Krytyka jest uprawnieniem do chronionej prawnie ujemnej oceny dzieła lub działalności.