Zachariasiewicz Maciej, Konwencja rzymska a trusty

Trust, specyficzna konstrukcja prawna ukształtowana w średniowiecznej Anglii i znana głównie w systemach angloamerykańskiej kultury prawnej, został wyraźnie wyłączony z zakresu zastosowania konwencji rzymskiej z 1980 r. o prawie właściwym dla zobowiązań umownych (dalej jako konwencja) . Zgodnie z art. 1 ust. 2 lit. g, konwencji nie stosuje się do "tworzenia trustów oraz powstałych przez to stosunków prawnych pomiędzy założycielami, powiernikami a beneficjentami" . A zatem w pierwszej kolejności należy ustalić, jaki jest dokładnie zakres wyłączenia określonego w art. 1 ust. 2 lit. g, a więc co oznacza, że trusty zostały wyłączone z zakresu zastosowania konwencji. Po krótkim wprowadzeniu przybliżającym instytucję trustu w ogóle (pkt 1 niniejszego opracowania) kwestia ta zostanie omówiona szerzej (pkt 2). Wbrew temu, co prima faciae można sądzić, kwestia wyłączenia przewidzianego w art. 1 ust. 2 lit. g nie wyczerpuje problematyki trustów na tle konwencji. W państwach, w których trust nie jest znany, powstaje dodatkowa trudność w jego kolizyjnoprawnym zaszeregowaniu, ponieważ - najczęściej - nie istnieją tam normy kolizyjne, miarodajne dla tego typu konstrukcji. Problem, występujący również na tle polskiego prawa prywatnego międzynarodowego, polega na sposobie identyfikacji prawa właściwego dla trustu. Próba odpowiedzi na pytanie o możliwość analogicznego stosowania postanowień konwencji rzymskiej do trustów zostanie przedstawiona w pkt 3 niniejszego opracowania.