Brzozowski Wojciech, Konstytucyjna zasada dobra wspólnego

Art. 1 Konstytucji RP z 1997 r., zgodnie z którym "Rzeczpospolita Polska jest dobrem wspólnym wszystkich obywateli", nie doczekał się do dziś wielu komentarzy w piśmiennictwie prawniczym. Wprost przeciwnie - można odnieść wrażenie, że jest to wątek unikany bądź pomijany w doktrynie prawa konstytucyjnego. Tymczasem istnieją co najmniej dwa zasadnicze powody przemawiające za tym, by ten wątek podjąć.

Pierwszym jest rażąca dysproporcja między miejscem zasady dobra wspólnego w systematyce Konstytucji - miejscem, chciałoby się rzec, honorowym - a nikłym zainteresowaniem doktryny. Krótko mówiąc, brak pogłębionej refleksji nad art. 1 grozi zlekceważeniem intencji ustrojodawcy i w konsekwencji otrzymaniem zafałszowanego obrazu zaprojektowanej przezeń rzeczywistości ustrojowej.

Drugim powodem jest pojawiająca się w doktrynie tendencja, by nadawać wyrażonej w art. 1zasadzie (dalej: "zasada dobra wspólnego") - jeśli staje się już ona przedmiotem rozważań - znaczenie legitymizujące monizm...