Ciechorski Jan, Konkursy na stanowiska kierownicze w podmiotach leczniczych

Ustawodawca w publicznej opiece zdrowotnej wprowadził konkursową obsadę głównych stanowisk kierowniczych w podmiotach leczniczych. Taki tryb wyłaniania kandydatów na te stanowiska ma zapewnić transparentność zatrudniania kadry kierowniczej. Niewątpliwie procedura konkursowa ogranicza swobodę pracodawcy w zatrudnieniu, zgodnie bowiem z konsekwentną i jednolitą linią orzeczniczą Sądu Najwyższego wybór dokonany przez komisję konkursową prowadzi do powstania roszczenia o nawiązanie stosunku prawnego (umowy o pracę, umowy cywilnoprawnej lub powołania) po stronie kandydata, który wygrał postępowanie konkursowe. W postępowaniu tym można wyróżnić dwa etapy: administracyjny i cywilnoprawny. Pierwszy z nich prowadzi do wyłonienia kandydata na dane stanowisko, drugi zaś – do nawiązania określonego stosunku prawnego. W pierwszym zakresie ewentualne spory rozpatrywane są przez sądy administracyjne, drugie natomiast przez sądy cywilne, sądy pracy. Jak zauważa autor, praktyka działalności podmiotów uprawnionych do przeprowadzenia konkursu wytworzyła jednak kilka sposobów na omijanie przymusu konkursowego, które w judykaturze zakwalifikowano jako obchodzenie prawa. Z drugiej jednak strony autor rozważa, czy przez rygorystyczne przepisy o konkursach publiczna opieka zdrowotna nie traci niepotrzebnie specjalistów z wielu zakresów.