Drajewicz Dariusz, Konfrontacja jako szczególna forma przesłuchania w postępowaniu karnym

Konfrontacja to szczególna forma przesłuchania polegająca na zestawieniu osób przesłuchiwanych z zamiarem wyjaśnienia sprzeczności w ich wypowiedziach . Konfrontować (śrdw. – łac. confronto) to zestawiać, porównywać . W art. 116 Kodeksu postępowania karnego w wersji z 1928 r. i art. 104 Kodeksu postępowania karnego w wersji po 1950 r. w odniesieniu do świadków posługiwano się formułą „stawienie ich sobie do oczu”. Terminu „konfrontacja” użyto w art. 157 § 3 Kodeksu postępowania karnego z 1969 r. i objęto nią wszystkich przesłuchiwanych .

Konfrontacja polega na przesłuchaniu osób stawianych sobie „do oczu” i pytaniu o te same okoliczności w celu ustalenia, na czym polegają sprzeczności w ich depozycjach oraz z czego one wynikają . Konfrontacja charakteryzuje się jednością czasu, miejsca, przedmiotu i dokumentacji przesłuchania .

Konfrontacja jest czynnością...