Popardowski Paweł, Koncepcja uchwały negatywnej organu właścicielskiego spółki kapitałowej w orzecznictwie Sądu Najwyższego

Problematyka tzw. uchwał negatywnych organów właścicielskich w spółkach kapitałowych (zgromadzenia wspólników w spółce z o.o. i walnego zgromadzenia akcjonariuszy w spółce akcyjnej) nie jest jednolicie postrzegana w piśmiennictwie i orzecznictwie sądowym. W tej materii problemowej dyskusyjna jest już sama zasadność merytorycznego wyróżniania konstrukcji normatywnej uchwały negatywnej, a także – przy pozytywnym przesądzeniu o dopuszczalności posługiwania się tą konstrukcją prawną – spory wzbudza ustalenie instrumentów prawnych, za pośrednictwem których możliwe będzie odzwierciedlenie woli wspólników działających w ramach zgromadzenia wspólników (walnego zgromadzenia akcjonariuszy) poprzez stwierdzenie, że organ ten podjął uchwałę o określonej treści, chociaż w protokole odnotowano, iż stosowna uchwała nie została podjęta wobec nieuzyskania wymaganej większości głosów. Przedmiotowe zagadnienie jest również obecne w orzecznictwie Sądu Najwyższego. Z uwagi na to, że judykatura Sądu Najwyższego może mieć istotne przełożenie na kształtowanie się (w wymiarze powszechnym) podejścia interpretacyjnego w kwestii zasadności wyróżniania konceptu normatywnego uchwały negatywnej, właściwe wydaje się jej bliższe przedstawienie w ramach przeglądów orzecznictwa publikowanych na łamach kwartalnika „Glosa”.