Tomanek Artur, Klauzule autonomiczne w umownym stosunku pracy

Pojęcie klauzul autonomicznych, uzupełniających treść stosunku pracy, nie jest przedmiotem regulacji aktów normatywnych. Przepisy prawa pracy nie posługują się bowiem tym terminem ani też nie zawierają ogólnej charakterystyki reżimu prawnego klauzul autonomicznych. Pojęcie to zakorzeniło się natomiast w wypowiedziach przedstawicieli nauki prawa pracy, a także przeniknęło do orzecznictwa sądowego. Jego teoretyczne podstawy zostały nakreślone w okresie przedkodyfikacyjnym przez M. Święcickiego . Autor ten wskazał, że owe klauzule, zawierane przez pracownika i pracodawcę, mogą uzupełniać umowę o pracę. Kształtują one treść stosunku pracy. Roszczenia z nich wynikające są zatem roszczeniami ze stosunku pracy, zarówno na płaszczyźnie procesowej, jak i materialnoprawnej. Akcydentalność klauzul autonomicznych upodabnia je do zastrzeżeń umownych. Różnią się jednak od zastrzeżeń tym, że ich treść może być usunięta ze stosunku pracy, nie naruszając jego trwania, skoro oświadczenie o wypowiedzeniu...