Podrecki Paweł, Raglewski Janusz, Karnoprawna ochrona unijnego znaku towarowego na podstawie art. 305 prawa własności przemysłowej

Spośród przepisów karnych ustawy z 30.06.2000 r. – Prawo własności przemysłowej największe znaczenie w praktyce ma art. 305 p.w.p. Penalizuje on czyny związane ze zjawiskiem tzw. piractwa w dziedzinie znaków towarowych. Warunkiem sine qua non prawidłowej realizacji swojej funkcji przez znak towarowy jest zapewnienie należytej ochrony wyłączności używania takiego oznaczenia przez uprawniony do tego podmiot. Oczywiste jest, że wraz ze wzrostem znaczenia takich oznaczeń w obrocie powinna również zostać wzmocniona ich ochrona, w tym przy wykorzystaniu instrumentów prawa karnego. Temu właśnie celowi służy regulacja zawarta w art. 305 p.w.p. Zgodnie z ust. 1 powołanego artykułu, „Kto, w celu wprowadzenia do obrotu, oznacza towary podrobionym znakiem towarowym, zarejestrowanym znakiem towarowym, którego nie ma prawa używać lub dokonuje obrotu towarami oznaczonymi takimi znakami, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2”. W pozostałych dwóch przepisach art. 305 p.w.p. przewidziany jest wypadek mniejszej wagi (ust. 2) oraz kwalifikowany typ czynu przestępnego, w którym okolicznością uzasadniającą surowszą odpowiedzialność karną (zagrożenie karą pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 5) jest uczynienie sobie przez sprawcę z popełnienia przestępstwa określonego w ust. 1 prezentowanego artykułu stałego źródła dochodu albo dopuszczenie się tego czynu przestępnego w stosunku do towaru o znacznej wartości. Konstrukcja jurydyczna przestępstw określonych w art. 305 p.w.p. nie jest wolna od problemów wykładniczych . W ramach niniejszych uwag chcielibyśmy skoncentrować się na jednym z nich. Chodzi o rozstrzygnięcie kwestii, czy karnoprawna ochrona gwarantowana tym artykułem obejmuje także unijny znak towarowy (wcześniej – wspólnotowy znak towarowy).