Strzępek Michał, Instytucja wywłaszczenia z art. 21 ust. 2 Konstytucji RP z 1997 r. w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego

Podstawę polskiego prawa wywłaszczeniowego stanowi art. 21 ust. 2 Konstytucji RP: „Wywłaszczenie jest dopuszczalne jedynie wówczas, gdy jest dokonywane na cele publiczne i za słusznym odszkodowaniem”. Na gruncie treści tego przepisu zostanie omówiony - w świetle tematu opracowania - termin „wywłaszczenie”, a dopełnieniem będzie przedstawienie rozumienia pozostałych terminów.

Na wstępie warto rozważyć dwie kwestie: po pierwsze - ogólne rozumienie terminu „wywłaszczenie” oraz warunków dopuszczalności wywłaszczenia (wyprowadzone z teoretycznego podejścia do zagadnienia dawnej doktryny prawa ), a po drugie - przeanalizowanie, jaki sposób ograniczenia lub odebrania prawa nie jest wywłaszczeniem w świetle Konstytucji RP i orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego.

W dawnej doktrynie prawa można wskazać różnice w rozumieniu instytucji wywłaszczenia, nas interesować będą - ze względu na ograniczony zakres opracowania - jedynie te poglądy, które w istocie nie są sporne. W kwestii pierwszego...