Szpunar Maciej, Implementacja Traktatu z Lizbony: akty delegowane versus akty wykonawcze
Implementacja Traktatu z Lizbony: akty delegowane versus akty wykonawcze
Szeroko rozumiana działalność wykonawcza Komisji Europejskiej (dalej jako Komisja) nie należy do jej autonomicznych, mających swoje źródło w traktatach, uprawnień. W systemie prawnym Unii Europejskiej, nieprzerwanie od traktatów rzymskich, ogólną kompetencją do wykonywania (wdrażania) i stosowania prawa wspólnotowego (obecnie unijnego) dysponowały państwa członkowskie.
Działalność wykonawcza organów UE ma charakter wyłącznie posiłkowy i jest podejmowana przede wszystkim w przypadkach, w których konieczne jest zapewnienie jednolitości stosowania prawnie wiążących aktów Unii i/lub częste dostosowywanie przepisów unijnych do zmieniających się warunków. Obszary, w których instytucje UE dysponują kompetencjami wykonawczymi na podstawie traktatów należą do wyjątków. Są to w szczególności: konkurencja i pomoc państwa, fundusze strukturalne, wykonywanie budżetu Unii oraz polityka handlowa.
Utrzymanie, z określonych względów, uprawnień wykonawczych na poziomie UE wymaga każdorazowo wyraźnej...
Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX