Chmielnicki Paweł, Identyfikacja celów i funkcji w ramach wykładni prawa

Problem oparcia wykładni prawa na wiedzy o celach tworzenia instytucji ładu aksjonormatywnego oraz przypisywanych tym instytucjom funkcjach postrzegany jest skrajnie odmiennie. Stanowi bowiem pochodną dyskusji poświęconej znacznie szerszemu zagadnieniu. Mianowicie, na ile uprawnione jest używanie – jako argumentu – tych informacji, których nie da się wydobyć wprost ze specyficznego, używanego w stosunkach społecznych komunikatu, nazywanego prawem. Według jednych autorów cel tworzenia prawa bezwzględnie determinuje jego wykładnię.

„Znaczenie decydujące ma nie brzmienie słowne ustawy, lecz zawarte w niej dążenie do celu, nie verbum legis, lecz vis ac potestas, określana przez ratio legis. Każda wykładnia winna być [...] teleologiczna. [...] Przepis ustawy musi być tłumaczony tak, żeby był najbardziej zdatnym środkiem [...] osiągnięcia celu ustawy” .

Zatem te stanowiska, dla których reprezentatywna jest cytowana wyżej wypowiedź, uwzględnianie celu (funkcji) prawa traktują nie tylko jako...