Miszczak Alicja, Ewolucja podstaw prawnych w zakresie ochrony krajobrazu

Na wstępie należy podkreślić, że art. 1 ustawy z 7.04.1949 r. o ochronie przyrody stanowił, że „ochrona przyrody polega na zachowaniu, restytuowaniu i właściwym użytkowaniu zasobów i tworów przyrody żywej i nieożywionej, tak poszczególnych okazów i ich skupień jak i zbiorowisk na określonych obszarach, (...) których ochrona leży w interesie publicznym ze względów naukowych, estetycznych, historyczno-majątkowych, zdrowotnych i społecznych oraz ze względu na swoiste cechy krajobrazu”. De lege lata art. 1 ustawy z 16.04.2004 r. o ochronie przyrody wyodrębnia krajobraz jako jeden z elementów będących przedmiotem regulacji ustawy w ramach ochrony przyrody żywej i nieożywionej, a także jako element zrównoważonego użytkowania i odnawiania.

Zgodnie z art. 1 Europejskiej Konwencji Krajobrazowej z 20.10.2000 r. sporządzonej we Florencji – aktu prawa międzynarodowego przyjętego przez Radę Europy – krajobraz jest zdefiniowany jako obszar, którego charakter jest wynikiem działań i interakcji...