Barcik Jacek, Europejski nakaz ochrony (analiza krytyczna)

1. W 2011 r. w ramach Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: PWBiS) przyjęto instrument współpracy państw członkowskich w postaci europejskiego nakazu ochrony (dalej: ENO). Jest to kolejny, począwszy od europejskiego nakazu aresztowania wykreowanego w 2002 r., z katalogu instrumentów noszących w nazwie „nakaz europejski”. Termin na wprowadzenie ENO do porządków prawnych państw członkowskich upłynął 11.01.2015 r.

Pomimo szlachetnych intencji stojących za przyjęciem ENO niniejszy artykuł podnosi kilkanaście zasadniczych wątpliwości, mogących świadczyć o ułomności konstrukcji tego instrumentu. Ich analiza pozwoli w konkluzjach stwierdzić, czy ENO w obecnym kształcie prawnym jest w ogóle potrzebny, a także, czy będzie efektywnym instrumentem ochrony ofiar przestępstw. Krytyczne uwagi muszą być jednak poprzedzone krótkim wprowadzeniem szkicującym genezę regulacji, jej ideę, cel, a także definicję oraz mechanizm działania. Podkreślić należy, że...