Traple Elżbieta, Europeizacja prawa autorskiego w orzeczeniach Trybunału Sprawiedliwości

Harmonizacja prawa autorskiego jest uznawana za konieczny element usuwania barier w handlu i wymianie usług pomiędzy państwami członkowskimi UE, a co zatem idzie budowania jednolitego rynku. W zakresie prawa autorskiego nie doszło do wprowadzenia instrumentu prawnego w postaci wspólnotowego prawa autorskiego na wzór wspólnotowego znaku towarowego lub wzoru przemysłowego, w związku z czym harmonizacja przebiega przez dyrektywy, które z istoty swej realizują harmonizację punktową. Szybko rozwijające się technologie reprodukowania i udostępniania utworów stawiają przed Trybunałem Sprawiedliwości (dalej jako TS) zadanie interpretacji dynamicznej, skierowanej na dostosowanie rozwiązań przyjętych w dyrektywach do nowego otoczenia technologicznego i biznesowego, w zgodzie z założeniami rynku wewnętrznego i niezakłóconej konkurencji na tym rynku. Jednak rodzą się pytania, jak daleko sięga swoboda TS w dokonywaniu takiej interpretacji i czy TS nie wykracza poza przyznane mu kompetencje, nie tyle interpretując dyrektywy, ile tworząc nowe rozwiązania, które z dyrektyw nie wynikają. Celem niniejszego opracowania jest próba prześledzenia sposobu interpretacji wybranych pojęć z zakresu prawa autorskiego, w odniesieniu do których TS, jak się wydaje, wyszedł poza regulację dyrektyw i przejął funkcje prawotwórcze.