Zawada Kazimierz, Europeizacja międzynarodowego prawa zobowiązań umownych. Od konwencji rzymskiej do rozporządzenia rzymskiego w sprawie prawa właściwego dla zobowiązań umownych

I.1. W art. 220 Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Gospodarczą podpisanego w dniu 25 marca 1957 r. przewidziano podjęcie negocjacji zmierzających do zapewnienia obywatelom sześciu państw tworzących Europejską Wspólnotę Gospodarczą ułatwień w zakresie wzajemnego uznawania i wykonywania orzeczeń sądowych i arbitrażowych. W wyniku działań podjętych na podstawie wymienionego przepisu zawarto w Brukseli w dniu 27 września 1968 r. konwencję dotyczącą jurysdykcji krajowej i wykonalności orzeczeń w sprawach cywilnych i handlowych, która weszła w życie w dniu 1 lutego 1973 r.

Wkrótce jednak okazało się, że prawidłowe funkcjonowanie wspólnego rynku wymaga także ujednolicenia norm kolizyjnych dotyczących spraw gospodarczych, w szczególności norm wskazujących prawo właściwe dla zobowiązań. Dlatego jako „dopełnienie” konwencji brukselskiej dotyczącej jurysdykcji krajowej i wykonalności orzeczeń w sprawach cywilnych i handlowych podpisano w Rzymie w dniu 19 czerwca 1980 r. - bez powołania...