Pietrzkowski Henryk, Egzekucja prowadzona na podstawie art. 1050-1051(1) k.p.c. po nowelizacji dokonanej ustawą z 16 września 2011 r.

Zgodnie z ogólnym założeniem przyjętym w prawie, wierzyciel może domagać się przymusowego wykonania świadczenia o charakterze niepieniężnym na równi ze świadczeniami pieniężnymi. W polskim systemie prawnym, wzorowanym na rozwiązaniu przyjętym w Niemczech, Austrii i od niedawna w Szwajcarii, egzekucja czynności, której inna osoba wykonać nie może za dłużnika, a której wykonanie zależy wyłącznie od jego woli (tzw. czynność niezastępowalna), oraz egzekucja obowiązku zaniechania pewnych czynności lub nieprzeszkadzania czynnościom wierzyciela odbywa się w drodze nałożenia na dłużnika grzywny przypadającej państwu, z możliwością jej zamiany na areszt (system grzywien). W innych państwach europejskich (np. Francja, kraje Beneluksu) środkiem wymuszającym na dłużniku określone zachowanie jest nałożenie na niego obowiązku zapłaty na rzecz wierzyciela określonej kwoty pieniężnej (system zapłaty na rzecz wierzyciela). System ten ma swe źródło w instytucji astreinte, której istota polega na...