Księżak Paweł, Robaczyński Wojciech, Dysponowanie zwłokami ludzkimi dla celów naukowych i medycznych

Z prawnego punktu widzenia śmierć oznacza koniec zdolności prawnej osoby fizycznej. Z tą samą chwilą prawo zaczyna stanowić o zwłokach ludzkich . Zdecydowanie należy poprzeć stanowisko, że zwłoki – choć są przedmiotem materialnym (art. 45 k.c.) – nie są rzeczą . W związku z tym nie mogą być przedmiotem własności, nie mogą też być przedmiotem obrotu ani przedmiotem dyspozycji na wypadek śmierci .

Aby wyjaśnić wątpliwości, które mogą pojawić się w związku z poczynioną uwagą o wyłączeniu możliwości dysponowania zwłokami mortis causa, należy podjąć próbę odpowiedzi na pytanie o zasadność różnicowania wywodów w zależności od tego, czy rozważamy kwestie praw majątkowych, czy praw osobistych zmarłego. Można zgłosić wątpliwość, dlaczego zmarły nie mógłby decydować o swoich prawach osobistych na wypadek śmierci, skoro może zdecydować o losach praw majątkowych. Wydaje się jednak, że założenie przyświecające temu pytaniu powinno być odwrócone. Wyjść można bowiem od stwierdzenia, że zasadą,...