Tyszkiewicz Leon, Czy nowelizacja przepisów o podżeganiu i pomocnictwie jest potrzebna?

Przepisy kodeksu karnego z 1997 r. dotyczące podżegania i pomocnictwa nie powinny budzić zastrzeżeń. Przyjęto w nich odpowiadającą poglądom J. Makarewicza koncepcję wielości przestępstw w przypadku współdziałania przestępnego, niezależność odpowiedzialności karnej osób współdziałających oraz skutkową wersję znamion postaci zjawiskowej podżegania i pomocnictwa, z włączeniem do zespołu znamion tych postaci zjawiskowych dokonania czynu zabronionego przez sprawcę. Jeżeli sprawca nie dokonał czynu zabronionego, podżegacz i pomocnik odpowiadają za usiłowanie podżegania i pomocnictwa, jeśli jednak sprawca nawet nie dopuścił się usiłowania, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia.

Przepisy art. 18 § 2 i 3, art. 19, art. 20 i art. 22 k.k. z 1997 r. odpowiadają w swej zasadniczej strukturze i treści art. 26, 27, 28 i 29 k.k. z 1932 r., co do których nie było wątpliwości, że bazowały na pełnej skutkowej koncepcji podżegania i pomocnictwa.

O tym, że...