Grzybowski Tomasz, Zirk-Sadowski Marek, Argumentum a contrario

1. Powiada się, że argument a contrario (inaczej a silentio ) odwołuje się do zamierzonego milczenia legislatora; zamysł ów ma mieć charakter „bezdźwięczny” . Jest to więc wyraz postawy interpretacyjnej, zakładającej nie tylko brak zbędnych (redundantnych ) wyrażeń w tekście prawnym, ale wręcz przypisującej określone znaczenie nieobecności pewnych treści w przepisach prawa.

W praktyce prawniczej użycie tego toposu jest jednak dość intuicyjne. Bywa, że stosowany jest jako prosta supozycja paremii qui dicit de uno, negat de altero . Wszelako taka operacjonalizacja wskazanego argumentu może być i często okazuje się zawodna . Innymi słowy, „rekonstruowanie normy prawnej wyłącznie na zasadzie przeciwieństwa do normy wprost zapisanej w ustawie obarczone jest dużym ryzykiem popełnienia błędu, zwłaszcza jeżeli istnieją istotne argumenty, które podają w wątpliwość wyciągnięte jedynie na podstawie takiego rozumowania wnioski” .

Dostrzegalna jest przy tym pewna oszczędność wypowiedzi rodzimych...