Maniewska Eliza, Argumentacja konstytucyjna w orzecznictwie Izby Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych Sądu Najwyższego. Przegląd orzecznictwa z pierwszego półrocza 2017 r.

1. Wstęp. Argumentację konstytucyjną w orzecznictwie – tak jak każdą argumentację w orzecznictwie sądowym – należy postrzegać jako element związany ze stosowaniem prawa rozumianego jako proces decyzyjny organu władzy publicznej (sądu) dokonywany na podstawie obowiązujących norm prawnych i prowadzący do rozpatrzenia sprawy o charakterze jednostkowym przez wydanie rozstrzygnięcia przybierającego postać normy indywidualno-konkretnej. Stanowi ona końcowy etap tego procesu, choć można dostrzec także tę jej rolę, która polega na legitymizacji władzy sądowniczej.

Specyfika argumentacji konstytucyjnej sądu polega na uzasadnieniu decyzji sądowej za pomocą co najmniej jednego z wymienionych zabiegów: zastosowania Konstytucji w przyjętym procesie decyzyjnym; odwołania się do sentencji wyroku Trybunału Konstytucyjnego; odwołania się do wykładni przepisu Konstytucji przyjętej przez Trybunał Konstytucyjny lub odwołanie się do wykładni przepisu ustawowego lub podustawowego przyjętej przez Trybunał. W...