Chybalski Piotr, Aprobata i krytyka stosowania wykładni komparatystycznej w orzecznictwie konstytucyjnym
Aprobata i krytyka stosowania wykładni komparatystycznej w orzecznictwie konstytucyjnym
Przedmiotem poniższych rozważań jest zarysowanie problematyki zalet i wad stosowania tzw. wykładni komparatystycznej w orzecznictwie konstytucyjnym, przy czym, o ile to możliwe, przyjęta jest perspektywa dorobku polskiego Trybunału Konstytucyjnego. Problematyka ta stanowi wycinek szerszego zagadnienia badawczego, tj. znaczenia tzw. wykładni komparatystycznej w orzecznictwie TK w latach 1986–2015. Co więcej, z uwagi na złożoność analizowanego problemu zawarte niżej uwagi mają w zasadzie charakter sygnalizacyjny – z pewnością nie poruszają w pogłębiony sposób różnych związanych z nim aspektów.
Punktem wyjścia dla dalszego wywodu musi być zdefiniowanie samego pojęcia „wykładni komparatystycznej”. Na potrzeby niniejszego tekstu przyjmuję charakterystykę synonimicznego pojęcia „odwołania komparatystycznego (porównawczego)” sformułowaną przez A. Paprocką: „odwołanie do prawa lub orzecznictwa obcego, a więc takiego, które odnosi się do aktów normatywnych niemających mocy wiążącej w polskim...
Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX