Krajewski Michał, Akt ustawodawczy o charakterze generalnym a prawo do skutecznej ochrony sądowej

Celem niniejszego artykułu jest ocena wyłączenia dopuszczalności skargi do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej jako TSUE) na nieważność aktu ustawodawczego o charakterze generalnym, składanej przez skarżącego nieuprzywilejowanego na podstawie art. 263 ak. 4 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej , w świetle wymogów prawa do skutecznej ochrony sądowej wyrażonego w art. 47 Karty Praw Podstawowych UE . Do rozważań nad relacją pomiędzy wskazanymi przepisami skłania częściowa rewizja traktatowego systemu środków prawnych z Traktatu z Lizbony , kodyfikacja prawa do skutecznej ochrony sądowej w KPP, a także wciąż możliwa akcesja Unii do Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności . Artykuł podzielono na trzy części. W pierwszej zostanie wskazane, w jaki sposób art. 263 ak. 4 TFUE dokonuje operacjonalizacji części treści art. 47 Karty. Skarga na nieważność atu osadzona zostanie również w kontekście innych środków prawnych realizujących prawo do skutecznej ochrony sądowej. W drugiej części artykułu zostanie przeprowadzona rekonstrukcja treści prawa podstawowego do skutecznego środka prawnego przed sądem, stanowiącego element prawa do skutecznej ochrony sądowej, oraz ocena w jego świetle unijnego mechanizmu ochrony sądowej przed aktem ustawodawczym o charakterze generalnym. W trzeciej części zostaną przeanalizowane propozycje krajowych środków uzupełniających mechanizm unijny.