Materna Grzegorz, Adresaci zakazu praktyk ograniczających konkurencję w prawie polskim i wspólnotowym

Określenie kręgu adresatów zakazu praktyk ograniczających konkurencję w prawie polskim i wspólnotowym ma doniosłe znaczenie dla stosowania prawa ochrony konkurencji (prawa antymonopolowego) . Zakaz praktyk ograniczających konkurencję stanowi środek oddziaływania na zachowania uczestników obrotu rynkowego . Dlatego właściwe określenie adresatów tego zakazu jest tak istotne. Nieobjęcie określonych podmiotów zakazem praktyk ograniczających konkurencję oznaczałoby de facto legalizację ich działań z punktu widzenia prawa antymonopolowego, choćby w praktyce eliminowały, ograniczały lub naruszały w inny sposób konkurencję na rynku. To zaś ograniczyłoby skuteczność norm mających w swoim założeniu chronić konkurencję. Z drugiej strony, właściwe określenie kręgu adresatów tego zakazu zabezpiecza przed nieuzasadnioną ingerencją organu antymonopolowego w swobodę działalności gospodarczej. O doniosłości problematyki poruszanej w niniejszym artykule decyduje także to, że normy prawa, konstytuujące zakaz praktyk ograniczających konkurencję, tworzą swoisty system ochrony konkurencji, w którym do oceny tych samych stanów faktycznych mogą być stosowane jednocześnie przepisy mające źródło zarówno w prawie wspólnotowym, jak i w prawie krajowym . A zatem w konkretnej sprawie może zachodzić potrzeba ustalenia statusu danego podmiotu zarówno w świetle prawa wspólnotowego, jak i polskiego. Przedmiotem niniejszego artykułu jest określenie zakresu znaczeniowego pojęć, które w prawie polskim i wspólnotowym wyznaczają krąg adresatów zakazu praktyk ograniczających konkurencję. Stanowi to podstawę do porównania podmiotowego zakresu zastosowania obu regulacji oraz do oceny, czy pozwalają one w pełni realizować cele, dla których został ustanowiony zakaz praktyk ograniczających konkurencję.