Brzeziński Bogumił, Lasiński-Sulecki Krzysztof, Morawski Wojciech, "Napięcie interesów" między udziałowcem a spółką jako element podatkowego stanu faktycznego kluczowy dla zastosowania art. 199a § 2 Ordynacji podatkowej. Kilka uwag na tle wyjątkowo długiego ping-ponga sądowego – wyrok WSA w Warszawie z 22.04.2021 r., III SA/Wa 745/21

O ile za utrwalony w judykaturze można uznać pogląd, że art. 199a ustawy z 29.08.1997 r. – Ordynacja podatkowa – dalej o.p. – nie stanowi ogólnej klauzuli antyabuzywnej i nie można go w takim charakterze stosować, o tyle przedmiotem sporów jest wciąż delimitacja ścisłych granic możliwości oddziaływania wspomnianego artykułu w sprawach, w których podatnik nie dążył do maksymalizacji obciążeń podatkowych, a doprowadził do ich zmniejszenia poprzez dobór instytucji prawa spółek. Niniejsze opracowanie dotyczy serii wyroków sądów administracyjnych w tej samej sprawie. W ostatnim wyroku z serii podatnik przegrał, gdyż Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał (pomimo że w sprawie nie był powołany ani biegły z zakresu energetyki, ani trener łucznictwa), iż brak było wystarczającego napięcia w relacji między spółką a jej jedynym udziałowcem.