Szymanowski Teodor, Recydywa w Polsce. Zagadnienia prawa karnego, kryminologii i polityki karnej

Recydywa oznacza ponowne popełnienie przestępstwa. Termin ten, etymologicznie wywodzący się z języka łacińskiego, nie jest jednak jednoznaczny, zarówno w doktrynie prawa karnego, jak i w języku potocznym. Osobę popełniającą ponownie przestępstwo określamy mianem recydywisty, ale nie użyjemy tego określenia wobec sprawcy, który dokonał czynu przestępczego np. po 20 latach od pierwszego przestępstwa. To samo dotyczyć będzie nieumyślnego sprawcy wypadku samochodowego, który następnie, nawet w krótkim czasie po tym przestępstwie, został ponownie skazany np. w związku z przekroczeniem obrony koniecznej. Wyczuwamy, bo nie jest to wyraźnie powiedziane w prawie karnym, a nawet w doktrynie, że między pierwszym a drugim lub dalszym przestępstwem musi zachodzić określona więź, dowodząca pewnej skłonności do popełniania czynów karalnych. Związek ten może polegać na jednakowych lub podobnych motywach popełniania czynów karalnych, np. w celu uzyskania korzyści majątkowej (dokonania kradzieży lub...