W jaki sposób należy zwrócić podatnikowi nadwyżkę uzyskaną z postepowania egzekucyjnego, jeżeli nie stanowi ona nadpłaty w rozumieniu przepisów Ordynacji podatkowej?

Zwracam się z prośbą o wskazanie w jaki sposób powstała nadwyżka winna zostać rozliczona, w przypadku gdy w rozumieniu art. 72 ustawy z 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa, nie stanowi nadpłaty.

W obecnym stanie powstała w dniu 30 marca 2023 r. nadwyżka z postępowania egzekucyjnego w kwocie 153,30 zł przewyższa należności Spółki z tytułu podatku od nieruchomości objęte tytułem wykonawczym wyłącznie za okres I-II 2023 roku. Na dzień powstania ww. nadwyżki zaległość za III 2023 roku nie była objęta tytułem wykonawczym i została przekazana do wierzyciela jako nadpłata z zajęcia rachunku bankowego podatnika. Zgodnie z art. 115 § 9 ustawy z 17.06.1966 roku o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z z 2022 r. poz. 479 ze zm.), nadwyżkę lub niedobór wynikające z końcowego rozliczenia kwot uzyskanych z egzekucji, w wysokości nieprzekraczającej 99 groszy, traktuje się odpowiednio jako kwoty należne albo umorzone z mocy prawa. Przepis ten obejmuje wyłącznie kwoty uzyskane z egzekucji, w wysokości nieprzekraczającej 99 groszy, a więc nie obejmuje sytuacji, gdy istnieje nadwyżka lub niedobór przekraczający 99 groszy. Jeśli zatem istnieje niedobór w kwocie wyższej od 99 groszy egzekucja nie jest zakończona. W przypadku zaś powstania nadwyżki powyżej kwoty 99 groszy, nieobjętej tytułem wykonawczym i niestanowiącej nadpłaty (tj. nieprzekraczającej wysokości zobowiązania wynikającego ze złożonej deklaracji) nasuwa się pytanie - czy w takim przypadku nadwyżka powinna zostać zwrócona zobowiązanemu?

W przypadku konieczności rozliczenia powstałej nadwyżki przez wierzyciela (będącego jednocześnie organem egzekucyjnym) proszę o wskazanie podstawy prawnej na podstawie której organ podatkowy winien przedmiotową nadwyżkę rozliczyć oraz jakim dokumentem poinformować podatnika o sposobie jej rozliczenia.