W jaki sposób należałoby stwierdzić nieważność błędnie wydanego postanowienia w toku prowadzonego postępowania administracyjnego w sprawie wiaty, której budowa wymagała uzyskania pozwolenia na budowę?

W jaki sposób należałoby stwierdzić nieważność błędnie wydanego postanowienia (art. 49b ust. 2 ustawy z 7.07.1994 r. Prawo budowlane – dalej pr. bud.) w toku prowadzonego postępowania administracyjnego w sprawie wiaty, której budowa wymagała uzyskania pozwolenia na budowę (art. 48 pr. bud.)?

Czy organ nadzoru budowlanego pierwszej instancji może stwierdzić nieważność wydanego przez siebie postanowienia, bądź też całego postępowania administracyjnego?

Nadmienić należy, że strona nie złożyła zażalenia na postanowienie. Jakie zastosować przepisy ustawy z 14.06.1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego - dalej k.p.a. i pr. bud.?

Jaki jest tryb stwierdzenia nieważności postanowienia w sytuacji opisanej powyżej?

1. Czy zgodnie z art. 143 k.p.a. organ może wstrzymać wykonanie postanowienia?

2. Czy wznowić postępowanie zgodnie z art. 145 k.p.a.?

3. Czy organ może stwierdzić nieważność postanowienia na podstawie art. 156 § 1 pkt 7 k.p.a. z uwagi na zastosowanie niewłaściwej podstawy prawnej tj. art. 49b pr. bud., a winien być art. 48 pr. bud.?