Na jakich zasadach odbywa się rozliczenie pomiędzy oddziałami wojewódzkimi NFZ w zakresie świadczeń udzielonych osobom spoza województwa?

Jakie są zasady realizacji przez NFZ wniosków składanych przez szpital o indywidualne rozliczenie pacjenta?

Szpital przesłał wniosek do oddziału NFZ o indywidualne rozliczenie świadczeń zrealizowanych na rzecz pacjenta długotrwale hospitalizowanego, zamieszkałego na terenie innego województwa niż siedziba szpitala. We wniosku wykazano szczegółowo koszty medyczne, koszty pozamedyczne i koszty osobowe. W odpowiedzi NFZ odpisał, że rozliczenie świadczenia, którego koszt przekracza wartość 15000 zł i wartość obliczoną wg wzoru określonego w obowiązującym zarządzeniu Prezesa NFZ w sprawie warunków zawierania i realizacji umów w rodzaju leczenie szpitalne zrealizowanego na rzecz pacjenta x, wniosek został rozpatrzony pozytywnie, ale na kwotę stanowiącą 48% wartości wnioskowanej. NFZ uznał badania laboratoryjne, diagnostykę nielaboratoryjną, leki, produkty do sumowania oraz wartość grupy JPG. NFZ nie uznał pozostałych kosztów, wskazując iż należy je przedstawić do rozliczenia w ramach wartości umowy PSZ (czyli w ramach umowy na ryczałt szpitalny).

Czy to oznacza, że resztę poniesionych kosztów pacjenta spoza województwa należy "utopić" w ryczałcie przeznaczanym na pacjentów z województwa, na terenie którego znajduje się siedziba podmiotu, tym samym pomniejszając im dostępność do świadczeń ze względu na skonsumowanie części ryczałtu przez pacjentów rozliczanych w ramach migracji?

Czy i na jakiej podstawie NFZ ma prawo do takich decyzji, w jaki sposób i według jakiej i przez kogo przyjętej metodologii oddział analizuje i akceptuje w efekcie połowę z wykazanych kosztów?