Kto powinien ubiegać się o zwrot nienależnie pobranego podatku u źródła?

Spółka polska dokonała płatności w 2017 za Invoice wystawiony przez podmiot ze Zjednoczonych Emiratów Arabskich za usługę naprawy urządzenia. W momencie dokonywania płatności spółka polska nie posiadała certyfikatu rezydencji podmiotu zagranicznego i potrąciła 20% zryczałtowanego podatku (zwanego też podatkiem u źródła). Społka z ZEA przedstawiła certyfikat rezydencji, jednakże został on wystawiony z datą późniejszą niż dokonanie zapłaty i widnieje na nim adnotacja, że jest ważny od dnia wystawienia przez kolejnych 12 miesięcy. Zgodnie z tym zapisem, jego ważność nie obejmuje ani daty, kiedy usługa została wykonana, ani daty, kiedy płatność za tę usługę została zapłacona. Potrącony podatek został odprowadzony do urzędu skarbowego przez płatnika, spółkę polską. Umowa o unikania podwójnego opodatkowania zawarta pomiędzy ZEA a Polską nie wymieni usług napraw (ani innych technicznych) jako usług, które podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych w art. 21 ust.3 u.p.d.o.p. również nie wymienia tego typu usług. Wydaje się, że spółka polska zachowała się zachowawczo pobierając podatek i wpłacając go do kasy urzędu, uznała bowiem, że katalog usług jest otwarty.

Kto powinien ubiegać się o zwrot nienależnie pobranego podatku: płatnik czyli spółka polska czy też podatnik: spółka z ZEA? Czy fakt posiadania certyfikatu rezydencji za okres po dokonaniu płatności ma jakiekolwiek znaczenie w tym przypadku?