Kiedy, w świetle nowej ustawy emerytalnej, pracownika urodzonego w 1955 r. obejmie okres ochronny?

W jaki sposób należy obliczyć 4-letni okres ochronny (art. 39 Kodeksu pracy) w związku z planowaną zmianą ustawy emerytalnej (wiek emerytalny dla kobiet - 60 lat, dla mężczyzn - 65 lat)?

Pracownik chorował od 29 lutego 2016 r. do 28 sierpnia 2016 r. (182 dni). Na świadczeniu rehabilitacyjnym przebywa od 29 sierpnia 2016 r. do 24 lutego 2017 r. (180 dni). Z dniem 30 listopada 2016 r. pracodawca zamierza rozwiązać z nim umowę o pracę zgodnie z art. 53 k.p. Pracownik jest urodzony 30 marca 1955 r., wg obecnie obowiązujących przepisów przechodziłby na emeryturę w 2022 r. (w wieku 67 lat), więc w dniu 30 listopada 2016 r. nie znajduje się w okresie ochronnym. W chwili wejścia w życie nowej ustawy emerytalnej z dniem 1 października 2017 r. jego wiek przejścia na emeryturę wyniesie 65 lat i nastąpi to w 2020 r.

Kiedy, wg nowej ustawy emerytalnej, obejmie go 4-letni okres ochronny?

Czy w takiej sytuacji były pracownik może wystąpić do Sądu o przywrócenie do pracy?

Czy obniżając wiek emerytalny skraca się niektórym rocznikom 4 letni okres ochronny? (kobieta rocznik 1959, emerytura w 2019 r., okres ochronny w 2015 r.)?