Kiedy spółka powinna rozliczyć faktury korygujące z tytułu rezygnacji z dostawy towaru?

Spółka w październiku zamówiła u kontrahenta z Wielkiej Brytanii opakowania, jednak ostatecznie zrezygnowała z ich zakupu, a towar nie został dostarczony do spółki.

Pomimo tego kontrahent z Wielkiej Brytanii w listopadzie wystawił na spółkę dwie faktury sprzedaży: jedną fakturę na dostawę zamówionych opakowań, a drugą fakturę za ich transport.

Spółka otrzymała faktury w listopadzie. Faktury dokumentowały dostawę, która się nie odbyła, ponieważ spółka zrezygnowała ze złożonego zamówienia zakupu, a opakowania nie zostały dostarczone do spółki. Wobec tego spółka zwróciła się do kontrahenta z prośbą o wystawienie faktur korygujących. Składając deklaracje: VAT-7 i VAT-UE za miesiąc listopad spółka wykazała transakcje udokumentowane wystawionymi przez kontrahenta unijnego fakturami jako WNT.

Stosując się do art. 20 ust. 5 ustawy o VAT, mówiącego o tym, że obowiązek podatkowy w WNT powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej. W grudniu spółka otrzymała od kontrahenta faktury korygujące, które zostały wystawione przez niego w grudniu.

Wobec tego, że pierwotne faktury zostały błędnie wystawione przez kontrahenta unijnego (towar nie został dostarczony), spółka powinna ująć otrzymane faktury korygujące i skorygować WNT na bieżąco, czyli w deklaracjach (VAT-7 i VAT-UE) składanych za miesiąc grudzień, czy powinna złożyć korekty deklaracji VAT za okres listopad?