Kiedy pracodawca może rozwiązać umowę na podstawie art. 52 k.p.?

Pracownik zatrudniony na umowie o pracę na czas nieokreślony od września 2017 r. przebywał na długim zwolnieniu lekarskim od maja 2019 r. W listopadzie przekroczył 182 dni zasiłku. Zadeklarował, że będzie się starał o świadczenie rehabilitacyjne, przez co miał rozliczaną nieobecność usprawiedliwioną niepłatną. Po czterech miesiącach okazało się, że wniosek nie został złożony. Pracownik nie stawił się w pracy i nie reaguje na telefony, maile, pisma wzywające do usprawiedliwienia nieobecności i poinformowania o planach powrotu do pracy.

Czy w tej sytuacji pracodawca może rozwiązać umowę z pracownikiem na podstawie art. 53 k.p., powołując się na nieobecności pracownika w pracy z innych przyczyn niż wymienione wyżej, trwające dłużej niż 1 miesiąc?

Czy zasadne będzie rozwiązanie umowy na podstawie art. 52 k.p. z powodu ciężkiego naruszenia przez pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych - nieusprawiedliwiona nieobecność w pracy?