Kiedy bank powinien tworzyć rezerwę na ryzyko uznania umowy przewłaszczenia za bezskuteczną?

Bank przyjął na zabezpieczenie wierzytelności klienta Y (Sp. z o.o.) przewłaszczenie nieruchomości. Sytuacja ekonomiczno-finansowa Y uległa nieodwracalnemu pogorszeniu (klasyfikacja Banku "stracone") i Bank formalnie przejął nieruchomości (aktywa do zbycia). Zadłużenie klienta w księgach Banku wynosi obecnie "zero". Jednocześnie na rachunku bankowym Y występuje szereg zajęć komorniczych (oraz ZUS i US). Po przejęciu nieruchomości przez Bank klient nie posiada żadnego majątku. Należności klienta (wszystkie przeterminowane ok 200 dni) pokrywają zobowiązania, ale prawdopodobieństwo ich odzyskania jest coraz mniejsze. Zarząd Spółki Y jak dotąd nie podjął decyzji o ogłoszeniu upadłości (termin zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości określony został w art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe (Dz.U. z 2019 r. poz. 498 z późn. zm.) – dalej u.p.u., wynosi on dwa tygodnie od dnia, w którym wystąpiła podstawa do ogłoszenia upadłości. Pozytywną przesłanką ogłoszenia upadłości jest niewypłacalność dłużnika (art. 10 p.u.n.), a więc stan niewykonywania przez niego wymagalnych zobowiązań).

Czy w związku z powyższym oraz zapisami art. 127 ust 1-3 u.p.u. Bank, ze względów ostrożnościowych powinien utworzyć rezerwy na ryzyko uznania umowy przewłaszczenia za bezskuteczną? Jakie może być prawdopodobieństwo zmaterializowania się takiego ryzyka na niekorzyść Banku?