Jakie przepisy powinien stosować organ nadzoru budowlanego w przypadku wniosków o pozwolenie na użytkowanie złożonych po wejściu w życie ustawy o COVID-19?

Jakie przepisy powinien stosować organ nadzoru budowlanego w przypadku wniosków o pozwolenie na użytkowanie złożonych po wejściu w życie ustawy z 2.03.2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2021 r. poz. 2095) - dalej u.s.r.c.?

Zgodnie z art. 31zy¹ u.s.r.c., w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19 przepisów art. 55 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy z 7.07.1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2021 r. poz. 2351) – dalej pr. bud. nie stosuje się, a wnioski o udzielenie pozwolenia na użytkowanie złożone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, jeżeli nie wydano decyzji o pozwoleniu na użytkowanie, traktuje się jak zawiadomienie o zakończeniu budowy, o którym mowa w art. 54 pr. bud. Niniejszy zapis ww. ustawy o zwalczaniu COVID-19 w pierwszej części stwierdza, że nie stosujemy przepisów dotyczących decyzji o pozwoleniu na użytkowaniu przez okres stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii, a wnioski złożone przed jej wejściem należy traktować jako zawiadomienia o zakończeniu budowy.

Co w przypadku wniosków złożonych później?

Czy do nich stosujemy również przepisy art. 54 pr. bud. (zawiadomienie o zakończeniu budowy)?

Jaką opłatę skarbową powinien pobrać organ nadzoru budowlanego?

Czy opłatę od wniosku o wydanie zaświadczenia czy opłatę o pozwolenie na użytkowanie obiektu budowlanego?

Jakie wymagania formalne powinien spełniać taki wniosek?

Czy fakt, że w u.s.r.c. w art. 31zy¹ u.s.r.c. wskazana jest pr. bud. z nieaktualnym dziennikiem ustaw ma znaczenie?

Czy oznacza to, że powinniśmy stosować przepisy wg. ich brzmienia sprzed ogłoszenia aktualnego tekstu jednolitego?

Czy też przepisy aktualne, a fakt pozostawienia nieaktualnego dziennika ustaw potraktować jako omyłkę?