Jakie przepisy należy stosować do kar pieniężnych nałożonych decyzją za niezgłoszenie zbycia pojazdu w ustawowym terminie?

Jakie przepisy stosujemy stare czy nowe w odniesieniu do kar pieniężnych nałożonych decyzją starosty za niezgłoszenie o zbyciu pojazdu w ustawowym terminie, o których mowa w art. 140mb pkt 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym – dalej u.p.r.d., w zw. z art. 78 ust. 2 pkt 1 u.p.r.d. oraz art. 140n u.p.r.d., jeżeli decyzja została nałożona w kwietniu 2023 roku? Obecnie prowadzone jest postępowanie egzekucyjne. Zgodnie z art. 140n ust. 6 u.p.r.d., obowiązującym w dniu wydania decyzji (kwiecień 2023 r.) "Do kar pieniężnych, o których mowa w art. 140m-140mb, w zakresie nieuregulowanym w ustawie, stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa". Natomiast zgodnie z obecnie obowiązującymi przepisami, brak jest przepisu odwołującego do stosowania do kar pieniężnych, o których mowa w art. 140m-140mb odpowiednio przepisów działu III o.p. Organ egzekucyjny w planie podziału zaliczył ww. kary pieniężne do kategorii 6 – inne należności i odsetki, a nie jak wcześniej było możliwe do kategorii nr 4 – należności, do których stosuje się przepisy działu III ordynacji podatkowej (...).

Czy zatem organ egzekucyjny postąpił prawidłowo, skoro należność wierzyciela obejmuje karę pieniężną orzeczoną decyzją z kwietnia 2023 r.? Czy w związku ze zmianą ustawy – Prawo o ruchu drogowym do kar pieniężnych orzeczonych decyzją za naruszenie obowiązku zawiadomienia o zbyciu pojazdu według starych przepisów – obowiązujących do połowy roku 2023 r. należy stosować przepisy nowe i związku z tym do kar tych (orzeczonych w kwietniu 2023 r.) nie stosuje się już odpowiednio przepisy działu III Ordynacji podatkowej?

Kwestia jest o tyle istotna, że do kar tych według starych przepisów stosowało się m.in. przerwanie biegu terminu przedawnienia, zakres odpowiedzialności zobowiązanego pozostającego w związku małżeńskim itp.).