Jakie podjąć działania w stosunku do osoby znajdującej się w stanie otępienia w sprawie umieszczenia w DPS bez jej zgody?

Osoba pełnoletnia w wyniku wypadku jest w stanie, jak stwierdził lekarz "otępienia", nie reaguje, nie komunikuje się. Szpital wystąpił z wnioskiem o wystąpienie przez OPS w trybie art. 39 ust. 1 ustawy o ochronie zdrowia psychicznego do sądu o umieszczenie tej osoby w DPS bez jej zgody.

Rodzice tej osoby nie wyrażają na to zgody, zapewnili tej osobie opiekę w prywatnej klinice rehabilitacyjnej. Mają oni pełnomocnictwo notarialne do podejmowania m.in. decyzji związanych z leczeniem tej osoby i występowania w jej imieniu przez ops.

1. Czy stan otępienia jest stanem, dla którego mogą mieć zastosowanie przepisy ustawy o ochronie zdrowia psychicznego dotyczące kierowania do dps?

2. Czy w sytuacji, gdy osoba ma zapewnioną opiekę, należy zastosować tryb z art. 54 ust. 4 ustawy z 12.03.2004 r. o pomocy społecznej – dalej u.p.s., czy też fakt zapewnienia opieki wyklucza taką konieczność?

Mamy wątpliwości, czy zasadnym jest występowanie do sądu o zgodę na umieszczenie jej w dps czy do prokuratury, skoro art. 54 ust. 4 mówi o "osobie bezwzględnie wymagającej pomocy", a tę osobę trudno uznać za takową.

3. Jeśli należy zastosować art. 54 ust. 4 u.p.s., to wniosek należy skierować do sądu opiekuńczego czy do prokuratury (osoba pełnoletnia, nieubezwłasnowolniona, z racji braku kontaktu z nią, nie może wyrazić zarówno woli pobytu w dps, jak i sprzeciwu)?