Jaka odległość od źródła promieniowania optycznego jest bezpieczna dla pracowników znajdujących się poza przestrzenią, w której odbywa się proces spawania?

W jaki sposób określić przestrzeń dla spawacza? Czy chodzi o całą halę produkcyjną o wymiarach 100 m x 30 m, czy o przestrzeń, którą ograniczymy poprzez parawany przestawne zabezpieczające innych pracowników przed olśnieniami?

Z materiałów CIOP wynika, że badanie wykonujemy w odległości 0,5 m od źródła powstania promieniowania (łuk elektryczny). W dalszej części publikacji podane jest, że natężenie promieniowania maleje wraz ze wzrostem odległości od źródła promieniowania.

W jakiej odległości od źródła promieniowanie samoistnie zanika i nie stanowi zagrożenia dla pracowników innych znajdujących się poza przestrzenią, w której odbywa się proces spawania? Jakie są znane metody ochron zbiorowych przed promieniowaniem optycznym, poza parawanami i wygrodzeniem miejsca spawacza?

Ustawodawca nie przyznaje wcześniejszych emerytur spawaczom, z wyjątkiem pracujących w zamkniętych przestrzeniach np. loki, kadłuby, zbiorniki. Ponawiając pytanie, nie można mówić o przestrzeni pracy, porównując hałas z promieniowaniem optycznym, który samoistnie się niweluje wraz ze wzrostem odległości od źródła. W opracowaniu CIOP autor nie podał tej wartości, lecz wskazał, że wartość ta maleje wraz ze zwiększeniem odległości i wtedy krotność wynosi poniżej 1 MDE.

Ile wynosi ta odległość przy spawaniu metodami MIG, MAG, TIG, spawanie elektrodą rutylową?

Skoro przestrzeń pracy spawacza określimy wielkością spawalni lub miejscem pracy, dlaczego z mocy prawa nie mają podwyższonej stawki wypadkowej wszystkie zakłady pracy, w których występują procesy spawania (przecież zawsze jest przekroczenie MDE bez osłon).

Skoro jest równe traktowanie podmiotów gospodarczych, dlaczego są wyjątki i niektóre zakłady płacą podwyższoną składkę wypadkową, a inne nie?