Jak zakwalifikować kondygnację, gdy część tej kondygnacji jest częściowo zagłębiona, ale poniżej połowy jej wysokości, a część zagłębiona całkowicie?

Prosimy o interpretację definicji kondygnacji podziemnej w powiązaniu z konkretną sytuacją: Budynek usytuowany na skarpie o różnicy wysokości ok. 4,0 m składa się z części o różnej wysokości: zasadnicza część obiektu (około 75% powierzchni kondygnacji), z wejściem z poziomu terenu, o wysokości kondygnacji około 9,0 – do 14,0 m, usytuowana jest częściowo powyżej poziomu terenu, w części zagłębiona, ale nie więcej niż do połowy wysokości. Do tej zasadniczej części budynku przylegają (położone na tej samej rzędnej) pomieszczenia użytkowe powiązane funkcjonalnie z częścią główną i pomocnicze, o mniejszej wysokości kondygnacji (około 2,5 - 4,0 m): one, usytuowane w skarpie, są zagłębione w gruncie całkowicie.

Czy w takiej sytuacji całą tę kondygnację należy traktować jako podziemną, czy ze względu na to, że zasadnicza część tej kondygnacji jest tylko częściowo zagłębiona, ale poniżej połowy jej wysokości, to tę kondygnację należy traktować jako nadziemną?

Czy może należy traktować ją jako nadziemną z częściami podziemnymi (fragmentami budynku zagłębionymi w skarpie)?