Jak rozliczać używanie przez pracownika prywatnego samochodu elektrycznego do celów służbowych?

Z pracownikiem pracodawca zamierza zawrzeć umowę na używanie samochodu prywatnego w celach służbowych w jazdach lokalnych z tymże auto pracownika to auto elektryczne. Pojazd tego rodzaju nie został ujęty w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów nie-będących własnością pracodawcy. Brak wyraźnego uregulowania w kwestii stawek dla samochodów osobowych elektrycznych skłania w niektórych opracowaniach do wniosku, by w drodze analogii do rozliczenia zwrotu kosztów przejazdu pojazdem osobowym elektrycznym zastosować zasady ustalone do rozliczania samochodów osobowych spalinowych - jako iloczyn liczby przejechanych kilometrów oraz stawki dla pojemności skokowej silnika do 900 cm³.

Czy jednak stosowanie tych przepisów w drodze analogii jest niewłaściwe, skoro luka prawna w tym zakresie miała być zmieniona (projekty zmiany art. 34a ustawy o transporcie drogowym z 2022 i 2023 r.), a ponadto w interpretacjach podatkowych np. z 11 maja 2023 r. 0115-KDIT2.4011.99.2023.1.ENB w przypadku zwrotu kosztów przejazdu z tytułu odbycia podróży służbowej (nie dotyczy jazd lokalnych) prywatnym samochodem o napędzie elektrycznym wskazuje się, iż nie ma zastosowania limit wysokości iloczynu przejechanych kilometrów i stawki za jeden kilometr przebiegu z rozporządzenia Ministra Infrastruktury?

Otrzymany zwrot kosztów przejazdu samochodem elektrycznym korzysta zatem w całości ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy PIT.