Jak prawidłowo należy ustalić poziom istotności, który będzie obowiązywał w jednostce?

Samorządowa instytucja kultury korzystająca ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt. 47 u.o.p., zamierza nieistotne koszty czynnych rozliczeń międzyokresowych kosztów odnosić w koszty okresu poniesienia, bez rozliczania w czasie. Dotyczyć będzie to kosztów poniesienia aktualizacji podpisu kwalifikowanego (na 3 lata, kwota 367 zł), aktualizacji oprogramowania antywirusowego (na 3 lata, kwota 1600 zł), aktualizacji domeny, wykupu miejsca na obcym serwerze, koszt aktualizacji stropy BIP (na 1 rok - opłacony od marca 2023 r. do lutego 2024 r.). W swojej polityce rachunkowości miedzy innymi instytucja ma zapisy, że "pozostałe środki trwałe i WNiP od 200 zł do 3 500 zł są objęte ewidencją ilościową pozabilansowo oraz są traktowane przez jednostkę, jako wyposażenie i przy zakupie obciążają konto zużycia materiałów. Wartość początkową środków trwałych zwiększa się o ulepszenia jeśli ich wartość przekracza kwotę 10 000 zł".

Jeśli przyjmie zasadę dla czynnych rozliczeń międzyokresowych kosztów, że do kwoty 3500 zł jednorazowego wydatku, koszt zaliczy w okresie jego poniesienia, będzie zasadne?

Czy jednak powinna zastosować zasadę przyjętego progu istotności tj.: "kwoty istotne, które przekraczają 1% przychodów lub kosztów w przypadku wielkości wynikowych. Ostateczną decyzję co do wysokości kwoty istotności podejmuje główny księgowy w porozumieniu z dyrektorem"?