Jak należy ustalić ilość nieczystości ciekłych dla wydania decyzji, o której jest mowa w art. 6 ust. 7 u.u.c.p.g.?

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy z 13.09.1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach – dalej u.u.c.p.g. właściciel nieruchomości zobowiązany jest do posiadania umowy korzystania z usług wykonywanych przez podmiot odbierający nieczystości ciekłych. W przypadku braku takiej umowy, wójt zgodnie z art. 6 ust. 6 i 7 u.u.c.p.g. organizuje odbiór nieczystości ciekłych od takiego właściciela i wydaje decyzję (na rok) określającą m.in. wysokość opłaty, terminy odbioru nieczystości. Wysokość opłaty oblicza się na podstawie wysokości opłat wyliczonych z zastosowaniem stawek, o których mowa w art. 6 ust. 2 u.u.c.p.g. W uchwale rada określiła stawki opłat od m3.

Jak prawidłowo należy obliczyć i określić wysokość opłaty za odbiór nieczystości ciekłych w decyzji?

Zgodnie z wyrokiem NSA z 24 marca 2011 r., II OSK 521/10 opłata powinna być obliczona według ilości odebranych nieczystości ciekłych.

Czy wójt powinien oszacować, ile dany właściciel nieruchomości będzie wytwarzał nieczystości ciekłych i na podstawie tych szacunków ustalić wysokość opłaty w decyzji?

Nie ulega wątpliwości, że decyzja ma być wystawiona przed odbiorami nieczystości (na rok), na co wskazują wyraźnie zapisy ustawy, czyli w momencie wydawania decyzji wójt nie wie, ile będzie odebranych nieczystości. Tymczasem, tylko po odbiorze możemy stwierdzić, ile faktycznie odebrano nieczystości od danego właściciela.