Jak należy rozpatrywać stwierdzenie zawarte w umowie najmu, pochodzące z art. 675 k.c. o „braku odpowiedzialności za zużycie rzeczy będące następstwem prawidłowego używania”?

Wynajmujący pobrał od najemcy kaucję tytułem zabezpieczeń ewentualnych roszczeń, w wysokości jednomiesięcznego czynszu. Przy zakończeniu umowy najmu, spisano protokół odbioru lokalu, w którym spisano zauważone usterki. Wśród zastrzeżeń znalazł się zapis m.in. o pobrudzonych ścianach od podłogi do wysokości ok. 40 cm - czyli tam gdzie użytkownicy opierali swoje nogi za biurkiem, oraz powbijane gwoździe/kołki w ścianach na obrazki czy resztki taśmy klejącej, którymi były mocowane do ścian arkusze z mapami i wykresami. Najemca także korzystał z własnych foteli na kółkach, od których zrobiły się rysy i przetarcia na lakierze parkietu.

Czy tego rodzaju uchybienia można potraktować jako wynik prawidłowego użytkowania lokalu?

Czy też zgodnie z twierdzeniem wynajmującego, można było przewidzieć następstwa tych działań i stosownie się zabezpieczyć - stosując choćby maty lub spytać wynajmującego o pozwolenie na wykonanie odwiertów lub montaż tablic korkowych do powieszenia własnych materiałów?

Czy, aby uniknąć w przyszłości sporu co do kosztów przywrócenia lokalu do stanu pierwotnego, wynajmujący powinien pierw wezwać byłego najemcę do naprawy tych szkód?

Czy też z racji tego, że najemca nie poczuwał się do obowiązku naprawy w momencie zdawania lokalu, wynajmujący może zlecić naprawę wybranej firmie budowlanej, odliczając koszt tych prac z kaucji?

Jak należy rozpatrywać stwierdzenie zawarte w umowie najmu, pochodzące z art. 675 k.c. o "braku odpowiedzialności za zużycie rzeczy będące następstwem prawidłowego używania"?